Sneeuwklas dag 3

Vrijdag 17 januari

We openden vandaag de gordijntjes en zagen dat het sneeuwde. Sien, Renske, Senne, Emile, Maarten, Sarah, Kiefer, Helena, Sara, Nyah, Louis, Dylan en Devon stonden vanmorgen meteen al te dansen in de gang!

Bij het ontbijt lagen er vanmorgen heerlijke croissants op ons te wachten, we hebben het ons laten smaken!

Deze voormiddag gingen we met de bus naar Valmeinier 1500, daar kregen we elk een kaartjes met een foto. Tijdens de wandeling moesten de kinderen die de plek herkenden op de foto BINGO roepen. Dan kregen we van meester Jonas en juf Sarah uitleg over de typische woningbouw in dit dorpje. Het was erg interessant.

Deze middag konden we kiezen tussen pizza en spinaziestoemp met worstjes. Er werd vanmiddag niet geklaagd over het eten : )

Met een goed gevulde maag waren we klaar om de pistes te trotseren. De meeste groepen gingen de bergen in. En toen kwam zelf de zon erdoor! Iedereen was erg enthousiast na de tweede skiles. Er werd veel gevallen, maar steeds stonden we weer recht met een glimlach op het gezicht.

Sarah viel 2 keer, waarvan een keer door om te kijken op de pannekoekenlift. Rania geraakte niet goed recht en kreeg haar ski niet meer aan na de val. Ook in de groep van Maarten viel zowat iedereen na het glijden over een bultje op een steile afdaling. Ook Dylan viel 1 keer, door Kiefer die te snel voorbij gleed en Dylan meesleurde. Helena was ook bijna gebotst met een snowboarder. Renske kreeg na haar val nog eens sneeuw in het gezicht door een voorbijganger.

Toen Roderic viel in de diepe sneeuw raakte zijn ski vast. De skimoni zei: “Maak maar koprol van de berg. Dan komt het wel los.” Dat lukte! Er waren nog heel wat valpartijen, maar we laten de kinderen de eer die thuis zelf in geuren en kleuren te vertellen.

Maar eigenlijk mogen we met fierheid melden dat we echt allemaal al kunnen skiën! Luka: We hebben bijna de hele dag boven de wolken kunnen skiën.

Arthur: We hebben weer een testje gedaan en de groepen werden nog eens opgedeeld. Vrienden zijn nu wel uit elkaar gehaald, maar ik ben blij met de groep waar ik nu in zit.

Na de skiles en de ontspannende douche, schreven we kaartjes. Lieve ouders, onze kaartjes zijn dus onderweg!

Bedankt trouwens voor de briefjes die we vandaag ontvingen, het waren er al heel wat. Ook Emma vond het kaartje leuk dat ze van haar ouders ontving, al vindt ze dat haar mama nog wat moet werken aan haar DUCKFACE.

Niet enkel vanuit België kwam er post, Arthur ontving ook een liefdesbrief van een meisje van een andere school.

We zijn hier heel braaf, al plagen we elkaar wel eens. Maar kinderen van een andere school dingen wijsmaken, is toch wel het allerleukste! Zo zei Marie tegen 3 meisjes dat Milan eigenlijk Svenne heet en dat hij haar broer is. Roderic en Hanna zijn trouwens ook broer en zus.

Marie schrijft naast haar dagboek in de sneeuwklasmap, ook haar eigen dagboek helemaal vol. Emma en Ellen zijn van plan haar dagboek uit te geven en het van een gepaste titel te voorzien: Sneeuwklassen, de tijd van toen. We laten jullie zeker weten wanneer haar dagboek gepubliceerd wordt, zodat u het allen kan gaan halen in de betere dagboekhandel.

Het avondmaal:

We werken vanavond ons Stop-motion-filmpje af en kruipen dan lekker onder de wol! Hopelijk worden jullie niet al te jaloers na het lezen van onze avonturen. Groetjes van ons allen en tot morgen!